استصحاب عدم ازلیاستصحاب عدم ازلی به حکم به استمرار عدم اوّلیه و پیشین اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاستصحاب عدم ازلی از اقسام استصحاب عدمی و به معنای استصحابی است که مستصحب آن، عدم ازلی می‌باشد؛ یعنی مستصحب از ازل تا زمان شک ، تحقق پیدا نکرده است، مثل این که شک شود آیا فلان شیء اکنون موجود شده یا خیر، آن گاه استصحاب عدم ازلی در مورد آن جاری شود، و یا آن که شک شود ذمه مکلف به تکالیف شرعی یا دینی مشغول شده یا نه، آن گاه چنین حکم شود که از ازل این تکلیف نبود، اکنون نیز همان عدم ازلی استصحاب می‌گردد. ۲ - حجیتمرحوم « نائینی » استصحاب عدم ازلی را انکار می‌نماید، ولی مرحوم « آغا ضیاء عراقی » امکان اجرای آن را می‌پذیرد. [۵]
زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۱۱۴.
[۷]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۱۴۸.
[۱۰]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۵۱۲.
[۱۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۱۴، ص۶۰۹.
۳ - عناوین مرتبطعدم ازلی . ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۷۱، برگرفته از مقاله «استصحاب عدم ازلی». رده‌های این صفحه : استصحاب عدمی
|